REISVERSLAGEN
Van
het Weblog: Vogelreis TARIFA & DOÑANA
05
T/M 12 SEPTEMBER 2009:
Tarifa:
de lucht hangt vol met roofvogels
Roofvogels
zweven rondom ons, honderden tegelijk. Hier zijn we voor gekomen,
maar toch is er iets vreemds. Ze vliegen niet door naar Afrika,
ze blijven maar hangen en dat komt door de snoeiharde wind.
5-10
september 2009. Bij Tarifa, het zuidelijste puntje van Europa,
concentreert zich de roofvogeltrek. We zien honderden wespendieven
vliegen in grote groepen, soms nogal hoog in de lucht. Vorige
week zijn er 18.000 op één dag gezien. Ook gaan er honderden
zwarte wouwen langs, los en in groepjes. Het is de kunst ze
van de wespendieven te onderscheiden. De laatse dagen is de
dwergarend met vele honderden de talrijkste soort en de slangenarend
wordt een goede tweede. Aasgieren en vale gieren zijn bijna
continu te zien. Af en toe gaat er een visarend, een sperwer
of een torenvalk langs. Allemaal hebben ze last van die wind.
Het
mooie is dat we veel soorten roofvogels tegelijk zien zodat
je de verschillen goed kunt bekijken. Vooral als ze terugkomen,
tegengehouden door de wind, vliegen ze soms heel dichtbij.
Grote groepen gaan retour over de baai die tussen Algeciras
en Gibraltar ligt. Dan zijn het stipjes, ze vliegen ver weg,
cirkelen veel rond en verplaatsen zich langzaam. Regelmatig
vliegen er dwergarenden heel dichtbij. Er loopt blijkbaar
een route terug het land in langs onze observatiepost. Dwergarenden
hoog in de lucht gaan zuidwaarts, dwergarenden laag en dichtbij
gaan weer retour het land in. En veel slangenarenden staan
te bidden boven het veld voor ons, op zoek naar een slang
of hagedis.
Alle
roofvogels willen graag oversteken naar Afrika maar we zien
ze bijna allemaal weer terugkomen. Met die keiharde, oostelijke
wind vinden ze het te gevaarlijk om de zee over te steken.
Zoiets komt hier meer voor, maar de wind is un wel erg hard.
En het duurt nu een week, dat is abnormaal lang. We zien dus
dat de weg naar Afrika voor de roofvogels is afgesloten.
Kees
Woutersen
Doñana:
na de droogste zomer in 50 jaar
Zelfs
de rivier in El Rocio stond droog. Zouden we voor niets naar
het beroemde Doñana zijn gereden? Voor veel vogels is het
de laatste stop voor hun oversteek naar Afrika. Na enig zoeken
vonden we plekken met water en dus heel veel vogels. Op de
achtergrond hoorden we edelherten burlen.
11
september 2009. El Rocio, Doñana. In normale jaren droogt
het grootste wetland van Spanje op in de loop van de zomer.
Maar altijd blijven er kleine riviertjes stromen en kun je
plekken vinden met water. Hier concentreren zich dan de (trek)vogels
en daar zijn we voor gekomen. “Alles staat droog, maar je
kunt wel veel herten en wilde zwijnen zien” vertelde de gids
van ons hotel. En dat bleek waar te zijn.
Bij
het andere riviertje vonden we nog enige grote waterplassen.
Een purperkoet at riet uit zijn poot. Een watersnip streek
neer naast een witgatje. Enkele ijsvogels gingen steeds heen
en weer. Roodstuitzwaluwen vlogen over ons hoofd. Groepjes
lepelaars en kleine zilverreigers zochten naar voedsel, en
zo ging het maar door. Aan de oostkant van dit gebied vonden
we meer water met groepen van honderden ooievaars en een paar
honderd zwarte ibissen. Maar liefst 41 kwakken vlogen uit
een boom.
Wilt
u weten wat we op onze vogelreis in Tarifa en Doñana hebben
gezien? Zie hieronder de soortenlijst, het waren 137 soorten
vogels plus veel grote zoogdieren.
Kees
Woutersen
REISVERSLAG:
TARIFA & DOÑANA
15
T/M 22 SEPTEMBER 2007
Door:
Kees Woutersen
De
eerste dag van deze reis kwamen we pas om 1 uur ´s nachts
aan in ons onderkomen omdat Iberia was vergeten koffers mee
te nemen en ze daarom met een volgende vlucht meegaf... De
volgende ochtend werd dit vervelende voorval gecompenseerd
op het beste roofvogelpunt van Tarifa dat de naam Cazalla
draagt (het oude Deposito de Agua). Uitzonderlijk laag overvliegende
roofvogels vielen ons ter beurt, vooral aasgieren, slangen-
en dwergarenden en zwarte ooievaars. Fotografen hadden een
van hun beste dagen. Zelfs de vale gieren zaten laag. Ook
de aantallen waren meer dan gemiddeld: slangen- en dwergarenden
in vele honderden, vele tientallen zwarte wouwen en wespendieven
en ongeveer 40 aasgieren kwamen deze ochtend langs. Gelukkig
werden alle volwassen aasgieren vergezeld van een of twee
jonge vogels, de families blijven bijeen tot ze ver in Afrika
zijn. Voor zwarte ooievaars was het met meer dan 200 vogels
een topdag. Na een wandeling in Tarifa gingen we het strand
op, waar dit keer slechts enkele tientallen Audouinsmeeuwen
en weinig steltlopers zaten. Op de plek waar het riviertje
La Jara het strand bereikt verschenen nog groepjes dwergarenden
en zwarte wouwen die cirkelend boven het zand hoogte wonnen.
We zagen daar ook een visarend en vier kleine torenvalken
langs snellen. Meer dan tevreden eindigden we onze dag op
ons terras aan zee.
De
derde dag bleek het windstil te zijn en dat beloofde heel
wat. We gingen naar het andere observatiepunt, El Algarrobo,
dichtbij Algeciras en met uitzicht op Gibraltar. Tussen 10.00
en 14.00 uur passeerden ons enkele duizenden roofvogels, voornamenlijk
dwerg- en slangenarenden in groepen van tientallen vogels
die omhooggingen in de termiekbellen. Dit was het spektakel
van de week. Natuurlijk gingen er ook tientallen zwarte ooievaars,
zwarte wouwen, sperwers en wespendieven. Boeren- en huiszwaluwen
kwamen met vele honderden voorbij. Ook trokken er zo´n 200
vale gierzwaluwen en 20 alpengierzwaluwen aan ons oog voorbij.
Vale gieren, een slechtvalk en een havikarend zorgden voor
variatie. Een Rüppels gier die door een andere groep gedetermineerd
werd konden we (helaas) niet bevestigen. Toen de trek vrij
plotsling stilhield, besloten we het kurkeikenpark Los Alcornocales
in het achterland te bezoeken. Bij een klein plasje bij Bolonia
kwam een nieuw gepubliceerd libellenboek (alleen nog in hetEngels)
te voorschijn en dit was de start van een nevenactiviteit
die ons de rest van de week zou bezighouden. Velen exemplaren
die we zagen hadden niet alleen de schitterendste kleuren,
maar bleken ook zuidelijke soorten te zijn met een klein verspreidingsgebied
in Europa. De libellen werden natuurlijk in de lijst opgenomen
(zie de soortenlijst).
De
volgende dag bezochten we na de gebruikelijke ochtendwandeling
het getijdegebied bij de havenstad Barbate waar veel steltlopers
zaten. In de middag gingen we weer roofvogels kijken bij Tarifa
maar volgens de tellers was juist de ochtend goed geweest.
Gelukkig werden we nog verrast door een twintigtal voorbij
snellende bijeneters. Op het strand zaten nu vele honderden
Audouins meeuwen en over zee vlogen Kuhls – en vale
pijlstormvogels. De rijstvelden van La Janda die we de vijfde
dag bezochten stonden vol water en het meest verraste de 100
zwarte ibissen. Overal liepen koereigers en ooievaars maar
het moeiste was een slangenarend op een electriciteitsmast.
Hij bleef zitten tot we er bijna onder waren en keek ons maar
aan met die grote uilenogen. Waarschijnlijk was hij zwaar
vermoeid van de trek. Veertien rode patrijzen staken langzaam
het pad over en bij een meertje zagen we voor de tweede keer
Kaspische beekschildpadden. Er was voldoende tijd om nog een
paar uur bij El Algarrobo de trek te bekijken die deze dag
tot laat in de middag aanhield.
Verder
stond Doñana op het programma. De weg erheen ging dicht langs
het brakwatermeer Laguna de Medina, die de knobbelmeerkoet
als symbool heeft. Hier aangekomen waaide het flink en de
plas zag er leeg uit. Al zoekend in het riet konden we niets
interessants vinden totdat we bij de observatiehut kwamen.
Pardon, overal zaten Banded Groundlings, een zeldzame zuidelijke
libellesoort die koeien en mensen volgt omdat wij al wandelend
kleine insecten opjagen die hem als prooi dienen. Zelden laat
een libelle zich zo goed bekijken en dus dat alleen al was
de moeite van een bezoek aan de Laguna waard. Bij de observatiehut
dus, vonden we wél knobbelmeerkoeten. Als we naar links keken
zagen we een paar met een jong en rechts zwommen nog drie
of vier volwassen vogels. De knobbels waren nog maar klein,
wat aangeeft dat er geen broeddrift is. Verderop stonden lepelaar,
purperreiger en grote zilverreiger in het riet. Aangekomen
bij de Dehesa de Abajo, een plas dichtbij Doñana, wachtte
ons een aangename verrassing want hij stond vol water en dat
is ongebruikelijk in deze tijd van het jaar. Aan de rand van
het meer stonden enkele duizenden ooievaars en flamingo´s,
tussen de een en de tweeduizend steltkuten, honderden steltlopers,
tientallen lepelaars en we telden zo´n 400 zwarte ibissen.
De dag kon niet meer stuk.
Het
riviertje La Rocina dat langs El Rocio loopt bleek veel water
te bevatten: het was bijna net zo breed als in het voorjaar.
Vanaf de wandelboulevard en ook het terras van een plaatselijke
uitspanning was dit de top van het vogelen: overal flamingo´s,
zwarte ibissen, groepen steltlopers (grutto´s!), lepelaars,
eenden en af en toe een vliegende rode wouw. Bij de schuilhutten
was minder te zien en bij het grote informatiecentrum van
Doñana waren de blauwe eksters als altijd aanwezig. Jonge
vogels waren te herkennen aan een wat rafelig verenkleed en
het feit dat ze regelmatig om voedsel bedelden bij volwassen
vogels. Onderweg richting onze laatste slaapplaats vonden
we nog een groep kwakken langs een brede sloot. Ze verscholen
zich in de tamarisken die aan de oever groeiden, maar moesten
opvliegen omdat we te dicht langs reden: 70 stuks waarvan
maar liefst 50 kwakken in jeugdkleed. Al met al hadden we
geen tijd meer om de rijstvelden te bezoeken en via de pont
gingen we richting naar onze laatste slaapplaats bij Antequera.
Tevreden en met een hoofd vol vogels brachten we hier onze
laatste nacht door.
Verslag
vogelreis Tarifa & Zuid Spanje,
14
september t/m 21 september 2002
Door: Toon & Elly van Rossum.
Reisgenoten:
Jan en Nelly Gubbels, Harry Beentjes en Lieuwe van Welie (gids
in opleiding).
Gids:
Kees Woutersen.
DAG
1:
Met
warm en zonnig weer kwamen we op zaterdag 14 september aan
op het vliegveld van Malaga. Het duurde 45 minuten voordat
we onze bagage hadden, maar toen konden we op zoek naar Kees
Woutersen, die duidelijk herkenbaar met een bordje op ons
stond te wachten bij de uitgang. We wachtten nog even op het
tweede echtpaar dat met dezelfde vlucht was gekomen en daarna
bracht Kees ons met het busje naar een strandtentje in de
buurt om onder het genot van een drankje elkaar alvast een
beetje te leren kennen en de eerste vogels te "scoren".
Er vlogen 2 Zwartkopmeeuwen, 2 Reuzensterns, 4 Kleine Zilverreigers,
Kuifleeuweriken, Monniksparkieten en op het water zaten 2
Geoorde Futen. Om half 3 haalden we bij het vliegveld de twee
heren op die ons reisgezelschap compleet maakten en begonnen
we aan de twee uur durende rit naar Tarifa. Tijdens de rit
werden er, ondanks de snelheid van de auto, al heel wat roofvogels
gezien en was het meteen duidelijk dat vooral Lieuwe en Toon
ervoor moesten zorgen dat de rest ook wist wat er rondvloog.
Op
het vakantieadres aangekomen kregen we de sleutels van onze
goede kamers met eigen douche en toilet. We konden ons op
ons gemak installeren en opfrissen en werden om 20.00 uur
in het restaurant verwacht, vlak aan de Atlantische oceaan.
Die eerste avond zagen we al Kuhls Pijlstormvogels, Grote
Sterns, 1 Vale Pijlstormvogel, 2 Drieteenstrandlopers en een
juveniele Jan van Gent. Dit zou het ritueel van elke dag worden;
na thuiskomst even opfrissen, drankje op het terras, bewapend
met kijkers en telescopen, om 20.00 uur aan tafel om de mooi
verzorgde soortenlijst in te vullen en de plannen voor de
volgende dag door te nemen en dan een zeer goed verzorgde
maaltijd met brood en olijven, een voorgerecht, hoofdgerecht
vergezeld van een paar lekkere glazen wijn, toetje en dan
nog gezellig nakletsen met een afzakkertje in de "huiskamer"
achter het café. Tussen 22.30 en 23.00 uur verdwenen we dan
druppelsgewijs naar onze kamers. De eerste avond verraste
ons een Muurgekko, die op de muur bij de receptie zat. Bij
nadere inspectie bleken er nog enkele te zitten.
DAG
2:
Vanaf
de 2e dag begonnen we 's morgens met een uurtje wandelen in
de omgeving voordat we om 9.00 uur aanschoven voor het ontbijt.
Onze (vogel)honger werd die eerste keer gestild door het zien
van: 1 blauwe rotslijster, vale gieren, koereigers, 5 torenvalken,
zwarte ooievaars, zwarte wouwen, een paartje kleine zwartkoppen,
een cirlgors, paartje roodborsttapuiten, grauwe vliegenvanger,
rotszwaluwen en 1 slangenarend. Na een meer dan hongerstillend
ontbijt en nog een kopje koffie konden we onze lunchpakketten
ophalen aan de bar voor het vertrek naar trektelpunt Deposito
de Agua. Vanaf dit punt konden we het dal overzien wat zich
aan onze voeten uitstrekte tot aan het strand en aan de overkant
de heuvels met heel veel windmolens. Omstreden apparaten,
omdat ze aan veel vogels het leven (schijnen te) kosten. We
waren overweldigd door wat we allemaal zagen! Vale Gieren,
Torenvalken, Zwarte Ooievaars, Zwarte Wouwen, Roodborsttapuiten,
Rotszwaluwen, Slangenarenden, Audouins meeuwen, 2 Wespendieven,
Dwergarenden, 1 Bruine Kiekendief, 30 Aasgieren, 3 Sperwers,
1 Boomvalk, Vale Gierzwaluwen, >70 Bijeneters, Oeverzwaluwen.
Rond
13.30 uur maakten we dan een koffiestop om daarna door te
rijden naar het natuurreservaat Los Lances. Daar hebben we
over het strand gewandeld naar het punt waar een rivier in
zee uitkwam en de meeuwen rustten. Helaas verstoren Kitesurfers
de rust en het was in die hitte een stevige wandeling, maar
zeer de moeite waard en de vogeloogst was deze dag dan ook
groot: Drieteenstrandlopers, Steenlopers, 2 Bonte Strandlopers,
1 Bontbekplevier, 1 Kleine Strandloper, 5 Rosse Grutto's,
Kuifleeuweriken, Strandplevieren, Dwergstern, Grote Sterns,
Kanoetstrandloper, 3 Ooievaars, 1 Zilverplevier, Wulpen, 1
Paapje, Scholeksters. 's Avonds op het terras zagen we nog
2 Jan van Genten, Grote Sterns en een Kuhls Pijlstormvogel.
DAG
3:
Vóór
het ontbijt vlogen er Jan van Genten over zee en tijdens het
ontbijt kwam er een onafgebroken sliert Boerenzwaluwen langs
gevlogen.
De
plannen van deze dag werden in verband met de regen gewijzigd.
In plaats van eerst naar de trektelpost te gaan en daarna
naar Laguna de Medina, besloten we op aanraden van Kees om
de volgorde te wijzigen in de hoop dat het weer mee zou werken
en het droog zou zijn tegen de tijd dat we bij Laguna de Medina
aan zouden komen. Het leek er niet op dat deze wens vervuld
zou worden. Aangekomen bij het meer probeerden we vanuit de
auto en erbuiten met regenjassen aan toch alvast wat te zien
van wat er op het meer zat, maar de regen joeg ons steeds
weer de auto in. Toen we de moed bijna opgegeven hadden en
er geopperd werd om eerst maar ergens koffie te gaan drinken,
stopte de regen en nog wat wantrouwig stapten we, gehuld in
regenkleding, uit om aan onze wandeling langs het meer te
beginnen. De plastic regenkleding was al gauw te warm en verdween
in de rugzakken. Het advies op de reisbescheiden om stevige,
waterdichte schoenen mee te nemen bleek niet voor niets; de
natte klei zorgde al gauw voor een extra schoenzool die er
zo af en toe afgeschraapt moest worden!
Weer
een mooie lijst: een Muurgekko, Flamingo's, Visdieven, Zwarte
Sterns, Steltkluten, 8 Kemphanen, Dodaarsjes, Geoorde Futen,
Wilde Eenden, Kluten, 2 ad. en 3 juv. Purperkoeten, Cetti's
Zangers, >10 Blauwe Reigers, Slobeenden, 15 Gele Kwikstaarten,
Paapje, 1 Witwangstern, >15 Rosse Grutto's, 2 Marmereenden,
Kleine Strandlopers, Kanoeten, Tafeleenden en >75 Witkopeenden
en 2 Knobbelmeerkoeten. Over deze Knobbelmeerkoeten was iedereen
het eens, behalve Toon. Hij kon deze niet duidelijk als zodanig
herkennen en bleef erover twijfelen (nog steeds trouwens!).
Heel tevreden stapten we weer in de bus en hoe verder we op
"huis" aan gingen, hoe natter het weer
werd!
DAG
4:
De
ochtend begon wat druilerig. Vanaf het hotel was op het torentje
's morgens regelmatig onze Blauwe Rotslijster te zien. Onderweg
en op de trektelpost Deposito de Agua: 12 Dwergarenden, 16
Wespendieven, 4 Torenvalken, 5 Alpengierzwaluwen, 4 Kleine
Torenvalken, Vale Gierzwaluwen, 56 Ooievaars, 15 Bijeneters,
2 Sperwers, 16 Slangenarenden, 1 Zwarte Wouw, >15 Vale
Gieren, 1 Slechtvalk en 1 Roodstuitzwaluw, Roodborsttapuiten,
Kneutjes. Vandaag was het heel anders dan bij ons vorige bezoek.
Doordat het erg zwaar bewolkt was bleven de vogels boven land
en waagden zich niet aan de oversteek.
's
Middags reden we naar Los Alcornocales (de kurkeiken). Na
een flinke rit over niet al te best wegdek, maar door een
zeer typisch, ruig landschap met weidse velden waar soms koeien
graasden met de onafscheidelijke Koereigers in hun directe
nabijheid. We maakten een stop bij een stuwmeer om te speuren
en daarbij ontdekten onze opmerkzame heren Thekla Leeuweriken.
Na de hobbelige rit parkeerde Kees de bus om ons mee te nemen
voor een heel verrassende wandeling. Door een primitief poortje
in de omheining verschaften we ons toegang tot het bos. Over
het smalle paadje wandelend waande je jezelf in een andere
wereld dan het dorre, droge landschap van daarvoor zou doen
vermoeden. Langs het pad zagen Jan en ik, vlak bij het water,
een kikkertje of padje, maar helaas hebben we het niet opgepakt
om aan Kees te laten zien, want toen we met hem terugliepen
was het beestje nergens meer te zien. Foutje! Hoewel we tijdens
deze wandeling niet zoveel vogels zagen als gehoopt, was het
toch een heel mooie tijdsbesteding. We noteerden: In de goten
langs de weg veel Spaanse Muurhagedissen, Thekla Leeuweriken,
1 Slechtvalk, Slangenarend, Vale Gieren, Alpengierzwaluw,
1 Grauwe Kiekendief, 2 Vinken, 1 Torenvalk, 1 Havik, Kuifmezen,
Boomkruipers, ca. 55 Bijeneters, Grauwe Gors. 's Avonds voor
het eten kreeg hij in plaats daarvan nog 2 Kleine Jagers te
zien.
Toen
we 's avonds terugliepen naar onze kamers zat er op het raam
naast de receptie een kikkertje. We hebben het nu maar wél
even gevangen en omdat het licht nog brandde op de kamer van
Kees, zijn we even gaan vragen wat het voor een kikker was.
Hij wist het eigenlijk al voordat hij hem gezien had. Het
beestje even in een potje gedaan zodat we hem allemaal goed
konden bekijken. Het bleek een Zuid-europese Boomkikker te
zijn. Erg leuk.
DAG
5:
Omdat
we gisteren Vale Gieren hadden zien cirkelen en Kees toen
vertelde over een gierenvoederplaats, besloten we dat we daarheen
zouden wandelen. Er was geen Gier op de grond te zien, helaas,
maar we hebben wel een dode koe van zeer dichtbij kunnen bekijken
en ruiken en tussen de talloze botten gescharreld om een paar
gierenveren te bemachtigen, die we later toch maar weggegooid
hebben omdat ze wat onfris bleken te zijn.
Tijdens
de rit naar trektelpunt El Algarrobo: Wespendieven, 2 Slangenarenden,
Dwergarend, Gierzwaluwen en Alpengierzwaluw. Op de trektelpost:
5 Visarenden, 1 Roodstuitzwaluw, 30 Zwarte Wouwen,
24 Slangenarenden, 43 Dwergarenden, 62 Wespendieven, 11 Alpengierzwaluwen,
>100 Bijeneters, 1 Zwarte Ooievaar, Kleine Zwartkop, Vale
Gierzwaluwen,Vale Gieren, 1 Kleine Torenvalk, 4 Sperwers,
1 Aasgier, 1 ARENDBUIZERD, 1 Oeverzwaluw, 2 juv. Bruine Kiekendieven,
1 Boomvalk en 1 HAVIKAREND. Het is een schitterend uitzichtpunt
en we hadden er nog uren kunnen zitten, maar we besloten toch
maar terug te gaan naar de camping. Kees is met Lieuwe en
Toon nog naar het strand gereden terwijl de rest even rust
nam. Helaas zat de Bengaalse stern er weer niet bij...
DAG
6:
We
beginnen vandaag op het terras, waar de heren het volgende
meldden: 3 Kleine Jagers, 4 Kuhls Pijlstormvogels, 2 Vale
Pijlstormvogels, 8 Grote Sterns, 10 Jan van Genten, 1 Kleine
Zilverreiger, 5 Audouinsmeeuwen en Bijeneters.Na het ontbijt
gaan we weer naar Deposito de Agua. De zon scheen, het werd
echt heel warm en hoewel het wel lekker is voor je teint,
is het iets minder leuk voor het roofvogels kijken. Door de
thermiek schroeven ze zo hoog dat ze niet meer te zien zijn
of slechts kleine, onherkenbare puntjes in het stralende blauw.
Maar we hadden uiteindelijk toch weer een respectabel lijstje:
50 Slangenarenden, 29 Wespendieven, 21 Dwergarenden, 1 Hop,
4 Sperwers, 5 Tapuiten, Roodborsttapuiten, 1 Kleine Zwartkop,
2 Grote Gele Kwikstaarten, Vale Gieren, Boompieper, 2 Torenvalken,
8 Bijeneters, 45 Zwarte Wouwen, Fitissen, 3 Zwarte Ooievaars,
2 Aasgieren.
's
Middags rijden we naar de rijstvelden La Janda, een in de
50-er jaren opgedroogd meer. Behalve rijst wordt er ook katoen
verbouwd. Beregeningsinstallaties staan aan de randen van
de rijstvelden. Het frisse groen is een opvallend verschijnsel
in het verder droge landschap. We stoppen steeds op het moment
dat iemand iets ziet vliegen en dat gebeurt nogal eens. Het
resultaat: Roodborsttapuiten, 4 Slangenarenden, 106 Ooievaars,
7 Blauwe Reigers, 7 Bruine Kiekendieven 4 Grauwe Kiekendieven,
22 Kleine Zilverreigers, Koereigers, Kneutjes, 4 Witgatjes,
Wilde Eend, 7 Torenvalken, 1 Havikarend, Graszangers, Groenlingen,
3 Dwergarenden, 26 Houtduiven, 1 Buizerd, Europese Kanaries
(ze vliegen naast de auto en blijken 50 km./uur te gaan),
Kauwen, 2 Grote Gele Kwikstaarten, 3 Visarenden, 5 Zwarte
Sterns, 2 Wespendieven, 1 Zwarte Wouw, 6 Vale Gieren, 2 Fazanten
, 2 Paapjes, 4 Waterhoentjes, 1 juv. Roodkopklauwier. Bij
de stuwdam zien we een zonnende Kaspische beekschildpad en
1 Grote Gele Kwikstaart. Boven het stuwmeer laat een biddende
Slangenarend zich bewonderen. Onderweg nog een dood konijn.
DAG
7:
We
vertrekken om 9.45 uur naar Gibraltar en parkeren de auto
bij een park en steken over naar de grens. In de rij mensen
wachten we geduldig tot de grenscontrole. Daar blijkt dat
Harry met zijn identiteitskaart niet binnen
mag. We voelen ons er allemaal erg vervelend onder om hem
alleen La Linéa in te zien lopen. Wij komen verder zonder
problemen binnen en daar wacht onze gids John met zijn splinternieuwe
taxibusje. Hij stelt zich voor en we installeren ons in de
auto. John vertelt ons in het Engels over Gibraltar en tussendoor
babbelt hij Spaans tegen Kees. Hij brengt ons eerst naar het
natuurreservaat waar we omhoog wandelen. Daar zien we de grote
Pasja vlinder. Lieuwe en Nelly zien 3 Barbarijse Patrijzen.
Door de telescoop zien we enkele groepen dolfijnen en 3 Witflankdolfijnen.
We komen langs een ringstation,waar een vrouw juist bezig
is een juv. Kleine Zwartkop uit het net te halen en naar ons
toekomt om ons de
kans te geven foto's te maken en hem goed te bekijken. Vanaf
het eindpunt kunnen we dolfijnen bewonderen.
Op
de terugweg probeert Kees een Pasja vlinder van wat dichterbij
te bekijken, maar het beestje is hem te snel af. We treffen
John weer en hij brengt ons naar de druipsteengrotten waar
we een tijdje in rondlopen en waar het heerlijk koel is. Als
we eruit komen wacht John ons al op om naar de apen te gaan
kijken. Het lijkt Apenheul wel, maar dan met alleen Makaken.
Er leven 5 families op Gibraltar met elk hun eigen territorium.
Vooral de jonge aapjes zijn natuurlijk zeer vertederend. En
zoals het goede toeristen betaamt maken ook wij foto's van
de dieren. John blijkt een echte stuurkunstenaar met het busje.
Iedereen krijgt het Spaans benauwd bij het gekriegel van die
taxi's die een paar keer moeten steken om door bochten heen
te komen of langs elkaar heen te manoeuvreren, waarbij spiegels
op slechts enkele centimeters van elkaar blijven. We lopen
ook nog even in het gangenstelsel wat door het leger in de
oorlog is aangelegd en van daaruit gaan we naar Europa point.
Daar nemen we afscheid van John en gaan eerst een kopje koffie
drinken op het enige terras daar. We hebben de koffie nauwelijks
op, of we worden vriendelijk doch dringend verzocht binnen
5 minuten weg te wezen, want ze willen de stoelen opruimen
voor de siësta. We lopen naar de rand en zien daar de Blauwe
Rotslijster schitteren in de zon. Het is echter bloedheet,
dus lopen we naar de andere kant waar tenminste nog een heel
klein beetje schaduw is op de uitzichtpunten onder de vuurtoren.
Het is windstil en dat is iets wat Kees hier nog nooit heeft
meegemaakt. Hierdoor is er waarschijnlijk nauwelijks trek
te zien. Er zwemmen heel veel Harders en verder weg op zee
zien we weer dolfijnen. Wat we er verder gezien hebben zijn:
5 Sperwers, 1 Bonte Vliegenvanger, Bruine Kiekendief , Tapuit,
2 Torenvalken, Vale Gierzwaluwen, Kuhls Pijlstormvogels, Vale
Pijlstormvogels, 1 Slechtvalk.
Op
Europa point schieten ook weer Muurhagedissen langs en als
we op het punt staan naar de bus te vertrekken ontdekken we
een zwaargewonde Maanvis! Eerst lijkt hij dood, maar na enige
tijd richt hij zich weer op en verdwijnt nét voordat Kees
zijn telescoop op hem kan richten. Lieuwe heeft nog een foto
genomen; hopen dat die gelukt is! We lopen naar de bushalte
en kunnen instappen als de chauffeur zijn eten op heeft. Terug
bij de grenspost moeten we de paspoorten weer tevoorschijn
halen en dan lopen we terug naar de bus.
Het
is nog geen 17.00 uur en Harry is nog niet terug. Kees gaat
hem zoeken en even later komen ze samen terug. Ook Harry heeft
zich goed vermaakt. Hij heeft een rondvaartboot genomen en
hij voelde zich Onassis toen hij vooraan op de boot de dolfijnen
langs en onder de boot door zag zwemmen. Een unieke ervaring!
We rijden terug, moe maar voldaan en hebben wel behoefte aan
een koel drankje op ons terras. Daarna even opfrissen en onze
laatste avond in Tarifa begint.
Kees
vraagt hoe iedereen deze week ervaren heeft en wat voor elk
van ons het hoogtepunt was. Iedereen heeft dan een ander antwoord,
maar we zijn het er wel over eens dat het een zeer geslaagde
week was. We hebben speciaal voor deze avond paëlla te eten.
De grote pan die op tafel komt ziet er erg smakelijk uit en
het blijkt ook heerlijk te smaken. Heel anders dan het diepvriespak
van thuis! Verse schaaldieren, garnalen, calamaris, groenten
en de echte Spaanse rijst. Verrukkelijk, en de pan gaat dan
ook helemaal leeg. Na het toetje nestelen we ons in de zithoek
en laten de week nog eens rustig de revue passeren onder het
genot van ieders favoriete drankje. We wisselen adressen uit
en spreken af om op 30 november elkaar weer te zien op de
SOVON dag, als Kees daar een lezing komt geven. Het wordt
wat later dan anders. De volgende ochtend moeten we al om
6.45 uur op om op tijd op het vliegveld te kunnen zijn.
SAMENGEVAT:
Strand,
telposten, rijstvelden, het meer, kurkeikenbos, Gibraltar;
het waren allemaal plekken met hun eigen charme en we hebben
onze harten kunnen ophalen!
Hoewel ons gezelschap uit vogelaars van verschillende niveaus
bestond, was dat geen probleem. De minder ervaren vogelaars
onder ons leerden weer van de experts. Behalve vogels hebben
we ook zoogdieren, reptielen en amfibieën, vissen en vlinders
kunnen bewonderen. Het was ook bijzonder leuk om als we 's
avonds terugliepen naar onze kamers nog even de muren van
de receptie af te speuren naar Muurgekko's en die ene keer
zelfs het Zuid-Europese boomkikkertje!
Kees
is een rustige en zeer deskundige gids die iedereen in zijn
waarde laat en als er vragen zijn of als er iets interessants
te melden is of op elk gewenst ander moment ter zake doende
informatie geeft.
|
|
|
|
Wandelen in Tarifa (Foto: Peter Zwitser).
In de schuilhut bij het trand van Tarifa (Foto: KW).
Verse kurk in Los Alcornocales (Foto: KW).
Ooievaars en zwarte ibissen in La Janda (Foto: KW).
De grijze wouw is rond Tarifa te zien (Foto: KW).
Hop (Foto: Peter Zwitser).
Zwarte ooievaar (Foto: KW).
Dwergarend (Foto: Peter Zwitser)
Wespendief (Foto: Peter Zwitser)
Jonge aasgier (Foto: KW).
Groep ooievaars (Foto: KW).
Observatiepost 2 bij Tarifa (Foto: KW).
Resultaten van het telproyect, 2016 (Foto: KW).
Bengaalse stern met gele snavel (Foto: KW).
Drieteenstrandloper bij Tarifa (Foto: KW).
Heremietibis in vlucht (Foto: KW).
Jonge heremietibissen (Foto: KW).
Muurgekko bij ons restaurant (Foto: KW).
Aasgier
(Foto: Ria Vogels).
Rode
patrijzen op het pad (Foto: Ria Vogels).
Koereigers
en koeien bij Tarifa (foto: kw).
Zwarte
ibissen (Foto: KW). |
